Αν...

Αν εξαφανιζόμουν σήμερα, ποιο θα ήταν το αποτύπωμα; Ποιος καλός άνεμος θα υπενθύμιζε την παρουσία μου κάποτε σε αυτόν τον όμορφο κόσμο;

Η απάντηση είναι: οι ευλογίες που έδωσα, όσο μπορούσα κι εγώ ο ταπεινός, όση αξία κι αν είχαν.

Μόνο αυτό μένει τελικά και μόνο αυτό μας θυμίζει στον κόσμο.

Καμαρώνω την αγάπη που έδωσα.

Στους δικούς μου ανθρώπους και στους μαθητές μου.

"...τα στάχυα που μεγάλωσαν θαυμάζω και όπως γιορτάζω, ακροβατώ, στις μυρμηγκοφωλιές προσέχω να μην πατώ, κάπου πατώ, παραπατώ, πετώ..."

Μπόλικη αγάπη.

Και μόνο αγάπη.

Κι άλλη τόση μουσική.

40