Ανατολή

Η ζωή μας είναι ένα άθροισμα πράξεων, εμπειριών και τυχαιότητας , των οποίων οι συνέπειες δε μπορούν ποτέ να προσδιοριστούν εύκολα. Μερικές φορές μπορεί να μοιάζει απλά με μια βαθιά, ατέλειωτη νύχτα, από την οποία δε μπορούμε να βγούμε και στην οποία αισθανόμαστε εγκλωβισμένοι.

Δε μπορούμε να την ελέγξουμε. Δεν έχουμε τη δύναμη να καθορίσουμε πάντα τη πορεία της ζωής μας, μόνο να επιλέξουμε τα μονοπάτια που θα ακολουθήσουμε, ελπίζοντας πάντα πως θα φτάσουμε στο προορισμό μας.

Περπατάμε...


Βάζουμε στόχους και θέτουμε προορισμό. Και περπατάμε...

Μα συχνά περπατάμε μέσα στη νύχτα, δίχως φανάρι.  Στραβοπατάμε, σκοντάφτουμε, παραπατάμε, πέφτουμε. Και μερικές φορές μένουμε κάτω...

Είναι σκληρό να σηκώνεσαι κάθε τόσο. Είναι σκληρό να συνεχίζεις να περπατάς. Μόνος. Στο σκοτάδι. Τα άστρα με το φεγγάρι κρύβονται πίσω από τα σύννεφα.

Κάνει κρύο. Και ιδρώνεις. Σε έχει καταβροχθίσει  η αγωνία και σε έχει παγώσει η απελπισία.
Τώρα καταλαβαίνεις. Δεν είναι μόνο γύρω μας το σκοτάδι. Είναι και μέσα μας. Θέλουμε πάντα να το διώξουμε. Ένας είναι ο τρόπος.

Είναι σκληρό...

Ας ανάψουμε όλοι ένα μικρό κερί, μέχρι την Ανατολή.



Κι αν δεν έρθει μόνη της, εμείς θα τη φέρουμε.

Χωρίς σταματημό, φωτιά, ώσπου να φέξει.