Ανάσες

Είναι πολύ εύκολο να μιλάς με στόμφο και πάθος, προφασιζόμενος ένταση, θυμό και πόνο.

Ταιριάζει με τις αντιδράσεις που περιμένει ο κόσμος από κάποιον με ακραίες συναισθηματικές μεταπτώσεις. Μα δεν είμαστε αυτό που θέλουν οι άλλοι από εμάς. Είμαστε ο ανώτερος εαυτός μας.

Με σκέφτομαι να μπαίνω σε ένα ήσυχο ιαπωνικό σούπερ μάρκετ αργά το απόγευμα προς βράδυ. Χαρούμενος, σίγουρος, δυνατός και υπεύθυνος. Είναι κρίμα που σε αυτήν την χώρα δεν έχουν τη σοκολάτα σε μεγάλη εκτίμηση σκέφτομαι. Μεγάλη ποικιλία σε τρόφιμα που δεν τρώω, αλλά σίγουρα θαυμάζω. Κι αυτά τα ιαπωνικά ιδεογράμματα παντού γύρω!!! Θαυμάζω ακόμη και τις ενθουσιώδεις γραμματοσειρές τους με τα απέραντα θαυμαστικά στο τέλος. Το περνάνε το μήνυμα, οποίο κι αν είναι αυτό! Και τέλος η υπόκλιση στο ταμείο! Λατρεύω να υποκλίνομαι! Κι αυτοί! Το κάνουν με τόση ευχαρίστηση! Τι όμορφη κουλτούρα! Τι ευγένεια! Νιώθω να με γεμίζει χαρά αυτή η κατάσταση! Είναι τόσο όμορφο και αναζωογονητικό να είναι όλοι γύρω μας τόσο ευγενείς! 

Σε αυτήν την χώρα θέλω να ξαναβρεθώ πολλές φορές! Με την οικογένεια μου κατά προτίμηση, για να ταξιδέψουμε μαζί με πτήσεις που διαρκούν 20 ώρες και μετά δεν μπορούμε να κοιμηθούμε ή να ξυπνήσουμε. Για να μπούμε σε χαριτωμένα τρένα του παραμυθιού, να βάλουμε σφραγιδουλες σε κάθε σταθμό που θα κατεβαίνουμε. Να φορέσω ένα όμορφο ψάθινο καπέλο με κορδέλα στη κόρη μου και να της δώσω ένα μεγάλο φιλί και μια αγκαλιά. Να χαίρομαι δίπλα στην γυναίκα μου.

Όλα αυτά είναι επιθυμίες που κανείς δεν ξέρει αν θα πραγματοποιηθούν. Μα είμαι πολύ πεισματάρης και ακόμη κι αν δεν έχω αλλά προτερήματα, δεν το βάζω ποτέ κάτω. Τελικά, αυτό κάνει και όλη τη διαφορά.

... and the stacks of your load.

Πρώτο ξυπνητήρι. 5:30 το πρωί. Χτυπάει και κανονικά θα έπρεπε να ξυπνάω, μα η αλήθεια είναι ότι είμαι ήδη ξύπνιος καμιά ώρα πριν. 

Τα νυχτερινά σύννεφα στέλνουν σκέψεις που με ειδοποιούν να αφήσω τα όνειρα για κάποια άλλη βραδιά, κάποιου άλλου Σάββα. Θέλουν κι απόψε ένα νυχτερινό προσκύνημα στην Ψυχή. Κι αν το θέλω, δυσκολεύομαι να επιστρέψω στο κρεβάτι. Ταξιδεύω όσο γίνεται σε μέρη της Ανατολής, σε παραμύθια που διαρκούν χίλιες και μία νύχτες, ώσπου να βγάλει απόφαση ο σουλτάνος και να ροδισει κάπως η ανατολή.

Πρώτο ξυπνητήρι. Μία γουλια νερό κι ύστερα πόλεμος στην εντροπία. Κόψε ξύλα, κουβαλά νερο...  ή πλύνε τα πιάτα! Είναι εξαγνιστικο να καθαρίζεις τα γύρω σου με ζεστό νερό, σχεδόν σαν να καθαρίζεις τον Εαυτό σου με παγωμένο νερό.

Δεύτερο ξυπνητήρι. Άλλη μια γουλια νερό. Βράσε τα αυγά, ετοίμασε μια σαλάτα, καθάρισε το τραπέζι, βγάλε πιάτα. Βάλε ακουστικά πρώτα όμως κι άκου τα αγαπημένα σου τραγούδια, έτσι ώστε το προσκύνημα να συνεχιστεί εσώτερα. Δείξε αγάπη στον εαυτό σου και αποδεξου την μουσική στην ψυχή σου, μαλάκωσε την καρδιά σου. Έχεις δικαίωμα να σε αγαπάς! 

On your back with your racks as the stacks are your load...

Δόξα σοι ο Θεός, υπάρχει κι αυτό το τραγούδι. Κι έτσι τα δάκρυα κυλούν  ήσυχα για να μην ξυπνήσουν  τα αληθινά όνειρα επάνω, στην κρεβατοκάμαρα. Και να είμαστε ειλικρινείς, δεν κυλούν συχνά. Ο κόσμος θέλει να ζεις αθόρυβα συνήθως, εκτός από τις στιγμές που  αποφασίζει να αναστεναξει για μια στιγμή μαζί σου. Η δροσιά των ματιών σου δεν τον ενδιαφέρει. Ούτε η φωτιά τους όμως.

Whatever could it be that has brought me to this loss?

Τρίτο ξυπνητήρι. Τρεις γουλιες νερό, πικρές αυτήν την φορά, πολύ πικρές. Αλλά πόση πίκρα μπορεί να σου μείνει στο στόμα; Πίνεις λίγες γουλιες ακόμη και εξαφανίζεται. Ή όλο το μπουκάλι. Το στόμα σου θα είναι καθαρό μετά από λίγο.

Καθάρισε τα αυγά και φαε τα ασπράδια. Λίγα αμύγδαλα, μια σαλάτα, λίγο ψωμί και είσαι έτοιμος. Κάνε λίγες κάμψεις ή μην κάνεις, παρ' όλο που δεν πρέπει (ή πρέπει;) και μπες στο ντους. 

Αυτό το κρύο νερό σου ψιθυρίζει να συνεχίσεις.

In the back with your racks and you're un-stacking your load.

Κάτω από ένα δέντρο

Κάτω από τον ίσκιο ενός δέντρου, με την πρωινή δροσιά να μου χαϊδεύει το πρόσωπο, η ζωή φαίνεται ωραία! Μακρινές ομιλίες και ψίθυροι από τους καθηγητές...  τους μαθητές... το αεράκι που φυσά ανέμελα. 

Έτσι, ήσυχα και ήρεμα, πριν η πρώιμη καλοκαιρινή ζέστη εμφανιστεί για να μας κλέψει την δροσουλα μας.  

Γαλήνη είναι...

Να χαμογελάς στον ήλιο και να τον ευχαριστείς για την ημέρα που ξημέρωσε.

Να νιώθεις όμορφα χωρίς να έχεις τίποτα.

Να ξέρεις ότι τα χέρια σου φτάνουν μέχρι εκεί που χαράζει ο ουρανός.

Γαλήνη είναι να δέχεσαι τα πράγματα όπως ήρθαν.

Η ζωή είναι μικρές δαγκωματιες ευτυχίας.