Ένα ακόμη πολιτικό οχυρό έπεσε...

Με κατάπληξη διάβασα σήμερα στο ίντερνετ για την ομολογία πρώην υπουργού , ο οποίος πήρε προεκλογική "χορηγία" από τη SIEMENS ύψους 200.000 γερμανικών μάρκων ! Ουάου , σκέφτηκα , έγινε κάποιο θαύμα; Αμέσως μετά διευκρινιζόταν πως δε μπορεί να διωχθεί , γιατί έχει παραγραφεί το όποιο αδίκημα.Α, τώρα μάλιστα ,σκέφτηκα!!

http://bit.ly/a9giEr

Η υπόθεση φυσικά και βρωμάει. Κάτω από το καθεστώς της πίεσης λόγω του εκνευρισμού της ελληνικής κοινωνίας , τα κόμματα ίσως αισθάνθηκαν πως πρέπει να υπάρξουν κάποιοι αποδιοπομπαίοι τράγοι , ώστε να εκτονωθεί το λαϊκό αίσθημα περί κατάφωρης αδικίας. Μόνο που η συγκεκριμένη ομολογία δεν είναι παρά μια φάρσα. Γίνεται από πολιτικό ο οποίος δε μετέχει πλέον στην άσκηση εξουσίας και δεν είναι γενικά στο προσκήνιο της πολιτικής ή δημόσιας ζωής της χώρας. Άρα , η όποια ομολογία του, πέρα από το ότι δεν έχει πρακτικά συνέπειες στον ίδιο ή σε κοντινούς του ανθρώπους , δεν θα τον ζημιώσει ιδιαίτερα πολιτικά, αφού θα είναι στο Αζερμπαϊτζάν , όπως άκουσα σε βίντεο από δελτίο ειδήσεων μεγάλου καναλιού διότι προφανώς η ενασχόληση του με τη πολιτική έφτασε σε ένα τέρμα.

Την ίδια ώρα που ένας ακόμη από τους "εκλεκτούς" θα βγει αλώβητος από έναν οικονομικό σκάνδαλο- κυκλώνα , κάποιος άλλος , λιγότερο τυχερός θα χάσει τη δουλειά , το σπίτι και το κυριότερο , την αξιοπρέπεια του , επειδή δεν είχε τη δυνατότητα να κοροϊδέψει κατάμουτρα, με την ίδια ευκολία, το σύστημα και την κοινωνία την ίδια ,

Απλές απορίες:

Μπορούμε να αρχίσουμε να μαθαίνουμε πότε και πως μας κλέβουν αυτά που κλέβουν οι υπουργοί , βουλευτές, επιχειρηματίες κλπ. χωρίς να παίρνουμε μυρωδιά , παρά μόνο όταν είναι ήδη πολύ αργά; Υπάρχει κάποιος τρόπος για περισσότερη έστω ενημέρωση , αν όχι διαφάνεια;

Πότε θα καταργηθεί η βουλευτική ασυλία;

Με ποια κριτήρια θα πρέπει να αποφασίζεται ένα δημοψήφισμα;

Οέο;

Υ.Γ. Πριν λίγο άκουσα πως του ασκήθηκε δίωξη για ξέπλυμα μαύρου χρήματος. Μα , ω του θαύματος , ο άξιος , ο άριστος είναι ήδη στο εξωτερικό! Δεν θα τον πιάσουν εύκολα! Τι έκπληξη!

Τα μυστήρια.

Όλοι μας κάποια στιγμή στη ζωή έχουμε βιώσει ή αισθανθεί κάτι το διαφορετικό , κάτι το περίεργο κάτι το ανεξήγητο. Είναι σαν ένα παραμύθι , ένα όνειρο ή έναν εφιάλτη το γεγονός αυτό καθεαυτό. Η μυρωδιά του μυστηρίου λοιπόν ανακατεμένη με τη μυρωδιά του φόβου...

Πόσες φορές είχαμε ένα dejavu; Ένα όνειρο που το θεωρήσαμε σημαδιακό ή ακόμη και προφητικό; Πόσες φορές δεν είδαμε στο δρόμο κάποιον που μας φαίνεται τόσο γνωστός, κι ας μη τον γνωρίζουμε; Πόσες βραδιές δε μπορούσαμε να κοιμηθούμε λες και κάτι μας έτρωγε , κάτι μας συνέβαινε, σαν να περιμέναμε κάτι να συμβεί; Κι ακόμα , πόσες φορές δε πιστέψαμε πως κάτι περίεργο συνέβη , τώρα δα , σε εμάς , κάτι το μυστήριο;

Ο προβληματισμός μου ήταν πάντα όχι το πως θα προσεγγίσω το "μυστήριο" αυτό καθεαυτό , αλλά αν θα πρέπει να ενδώσω στη γοητεία του και σε ποιο επίπεδο θα πρέπει να το εκλάβω σαν μια αλήθεια που αγνοούσα. Σαν μια υποκειμενική αυτοέκφραση ή σαν μια υπερφυσική αποκάλυψη . Ξέρω , υπάρχουν πολλοί τρόποι να εξηγήσουμε όλα αυτά , καθώς κι ένα κάρο ακόμα από παρόμοια φαινόμενα με επιστημονικό τρόπο. Μια κοπέλα κάποτε μου είχε πει πως διαβάζει το μυαλό μου. Προφανώς απογοητεύτηκε από αυτά που διάβασε για την ίδια...

Οι πηγές αυτών των φαινομένων είναι επίσης που θα πρέπει να κατανοήσουμε ώστε να βρούμε μια άκρη στο όλο θέμα. Ποιά είναι η άποψη σας καταρχήν;

Συνεχίζεται...

19 Μαΐου και θέμα πανελληνίων.

Αλήθεια γνωρίζετε τι επέτειο έχουμε στις 19 Μαΐου κάθε χρόνο; Την επέτειο Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού από το τουρκικό κεμαλικό καθεστώς. Με πανομοιότυπες μεθόδους όπως και στη περίπτωση της γενοκτονίας των Αρμενίων , συστηματικά και μεθοδευμένα αφανίστηκε ένα μεγάλο κομμάτι του ελληνισμού. 353.000 νεκροί , άντρες , γυναίκες , παιδιά , χωρίς καμία διάκριση έπεσαν σαν στάχυα από το δρεπάνι των ορδών του Τοπάλ Οσμάν. Φυλακισμένοι Τούρκοι απελευθερώθηκαν και χρησιμοποιήθηκαν από το στρατό της Τουρκίας σε ένα έγκλημα κατά της ανθρωπότητας. Συντονισμένα και άριστα σχεδιασμένα , με την αρωγή ή έστω τη σιωπηρή συγκατάθεση των μεγάλων δυνάμεων της εποχής , δολοφονήθηκαν , βιάστηκαν , κάηκαν , βασανίστηκαν και εν τέλει εξολοθρεύτηκαν 353.00 αθώοι άνθρωποι , άνθρωποι οι οποίοι ως τότε ζούσαν απόλυτα ειρηνικά με τους Τούρκους γείτονες τους σε ένα πολυπολιτισμικό περιβάλλον , γαλήνης , ησυχίας και ευδαιμονίας. Το έγκλημα αυτό , η γενοκτονία αυτή δεν έχει μέχρι σήμερα αναγνωριστεί από το επίσημο τουρκικό κράτος, το οποίο πράττει το ίδιο και για τη περίπτωση των Αρμενίων.

Είναι λοιπόν τουλάχιστον άστοχο και άκομψο , να επιλέγεται την ημέρα μνήμης αυτή , κατά την οποία οι απανταχού Έλληνες θυμόμαστε τα γεγονότα που σημάδεψαν τρεις και πλέον γενιές Ποντίων , κείμενο ως θέμα γραπτών πανελληνίων εξετάσεων με την ονομασία "Το σπίτι του Κεμάλ (το όνομα Κεμάλ αναφέρεται στον ηγέτη της Τουρκίας εκείνης της περιόδου , χάρις στον οποίο συνετελέσθη ένας τόσο ανελέητος αγώνας εξόντωσης κατά των Ελλήνων του Πόντου) και το οποίο με πολύ ανθρώπινο και αληθινό τρόπο μιλούσε για το πόνο μια Τουρκοπούλας, η οποία είχε αναγκαστεί κατά την ανταλλαγή πληθυσμών, να εγκαταλείψει το σπίτι της. Σεβαστό και θεμιτό να προβάλλεται μια ιστορία για την αντίπερα μας όχθη . Δε παραγνωρίζω την υπέροχη προσπάθεια εξάλειψης της μισαλλοδοξίας από τα μυαλά των μαθητών μας. Μόνο που κάποιες επέτειοι και δη κάποιες θλιβερές επέτειοι , κάποια σύμβολα της πατρίδας μας, θα πρέπει να θεωρούνται ιερά και να τιμούνται με ανάλογο τρόπο , χωρίς αναφορές σε ονόματα Τούρκων σφαγέων του ελληνικού λαού και προσπάθειες αποπροσανατολισμού από τη σημασία της ημέρας...

Θέμα έκθεσης στις πανελλήνιες.

Τη Παρασκευή που μας πέρασε, τη πρώτη μέρα δηλαδή των εξετάσεων, ήμουν επιτηρητής σε εξεταστικό κέντρο , όπου τα παιδιά εξετάζονταν στο μάθημα της Νεοελληνικής Γλώσσας Γενικής Παιδείας.

Θυμάμαι πως αφού μοιράσαμε τα θέματα ένας πιτσιρικάς που καθόταν συμπτωματικά στο τελευταίο θρανίο , με ρωτάει χωρίς να συνειδητοποιεί σε ποιον απευθύνεται " Τι σημαίνει αυτομόρφωση;" . "Τώρα σώθηκες" απάντησα , ώστε να μη κάψω τον μαθητή για τη στιγμιαία αβλεψία του.

Φυσικά , στη συνέχεια αναρωτήθηκα για τη σημασία της λέξης και φαντάστηκα πως λογικά θα σημαίνει την διά βίου εκπαίδευση , όπως την αποκαλούσαν πριν λίγα χρόνια, όταν ήμουν ακόμη μαθητής ο ίδιος και που προσπαθούσαν να μας πείσουν πως αποτελούσε τη λογική συνέχεια του παλιού γνωμικού " γηράσκω αεί διδασκόμενος " των αρχαίων Ελλήνων. Διαβάζοντας , μετά το τέλος της επιτήρησης το συνοδευτικό κείμενο στο οποίο θα έπρεπε να κάνουν περίληψη οι μαθητές , κατάλαβα... Το θέμα του κομματιού που ονομάζαμε έκθεση ιδεών είχε να κάνει με ένα άρθρο για την αυτομόρφωση.

http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=543078

Όπως θα δείτε και στο άρθρο που βρήκα σε ηλεκτρονική μορφή, η προπαγάνδα αναπτύσσεται δια μέσω δεκαετιών , με τέτοιο τρόπο ώστε οι λέξεις και οι έννοιες να χάνουν το νόημα τους ή να αλλοιώνονται οι έννοιες τους. Οι λέξεις έχουν δύναμη , όπως ίσως να θυμάστε ακόμα. Η προπαγάνδα λοιπόν γίνεται πιο αποτελεσματική με τη συστηματική τους διαστρέβλωση.

Τα παιδιά λοιπόν για να γράψουν "καλά" στις εξετάσεις , για να πετύχουν , να βγουν κερδισμένοι από το εκπαιδευτικό σύστημα, καλούνται να ενστερνιστούν και να υποστηρίξουν ιδέες τις οποίες δε πιστεύουν ή δεν αποδέχονται , στη καλύτερη περίπτωση. Τα παιδιά επίσης , τα οποία έχουν μοναδική αντίληψη των πραγμάτων , μολονότι εμείς, εντελώς ηλίθια τείνουμε να μη τους την αναγνωρίζουμε , πριν την εξέταση μιλούσαν για ένα υποθετικό βιβλίο με τα ... 101 πιο αντιsos θέματα για έκθεση και ανέφεραν ανάλογα παραδείγματα θεμάτων τα οποία είναι αναγκασμένα να μελετούν , αποστηθίζοντας ένα βουνό από ιδέες σχετικές με το εκάστοτε θέμα , τις οποίες πρέπει να χρησιμοποιήσουν σε περίπτωση που "πέσει" το τελευταίο στις εξετάσεις , αναγνωρίζοντας παράλληλα πως οι ιδέες αυτές δεν αντικατόπτριζαν την άποψη τους. Είναι όμως αναγκασμένοι να γράψουν ακριβώς αυτά, τα οποία δεν πιστεύουν , ώστε να είναι πολιτικά ορθοί! Χα,χα! Τραγικό! Έτσι έχουμε μια μίνι πλύση εγκεφάλου από αυτή τη τόσο τρυφερή ηλικία για κάθε σοβαρό ή όχι θέμα που μπορεί να προκύψει ή να εμφανιστεί στις ζωές μας. Έτσι , σκέφτηκα το κράτος κατασκευάζει τους πολίτες του, όπως αυτό τους θέλει! Κι αυτό δε μπορεί παρά ανησυχητικό να είναι...