Δευτέρα 29 Νοεμβρίου 2010

Τηλεοπτική αποχαύνωση.

Μιλώντας στο διαδύκτιο με ανθρώπους που έχουν παρόμοιο τρόπο σκέψης , συνειδητοποίησα γιατί όλοι μιλάνε για απολύτως διεφθαρμένους ανθρώπους και συνειδήσεις , αλλά κανείς δε κάνει το αυτονόητο για να ξεκολλήσει η χώρα από τη λάσπη στην οποία έπεσε ( ή τη ρίξανε ... ).

Η τηλεόραση!



Το μέσο προπαγάνδας , αποπροσανατολισμού και πλύσης εγκεφάλου .

Το μέσο με το οποίο φλερτάρουν , όχι μόνο ο πολιτικός κόσμος , αλλά και κάθε ομάδα ή συνιστώσα εξουσίας , που θέλει να χειραγωγήσει την "μάζα" , τους πολλούς και κατά την άποψη τους άβουλους πολίτες , που αποκτούν άποψη, θέληση και συνείδηση , μόνο μέσω της τηλεόρασης.


Δε μπορεί να αλλάξει τίποτα , αφού κανείς δε σηκώνεται από το καναπέ. Κάθονται μπροστά στη τηλεόραση και βαυκαλίζονται βλέποντας Κισμέτ και Μυστικά της Εδέμ. Οργίζονται παρακολουθώντας ειδήσεις . Χαλαρώνουν βλέποντας τα μεμέ της Πετρούλας... και κάθε επονείδιστης , ανηθικης , εκπορνευμένης τηλεοπτικής ύπαρξης ( μεταφορικά και κυριολεκτικά ) , γελάνε και ασκούν τη κριτική τους σκέψη βλέποντας ράδιο αρβύλα και θυμούνται τα αγωνιστικά τους νιάτα ( μαζί και αυτά που δεν έχουν ζήσει ) , μέσω των φανερών και ξεπατικωμένων στερεοτύπων που προβάλει το Αλ τσαντίρι νιουζ.

Αυτή είναι η ρουτίνα , η κατάντια , η καταστροφή , τελικά , η φυσιολογική ζωή του Έλληνα . Τηλεοπτική και όχι πραγματική!!!!

Η ζωή είναι έξω . Όχι μέσα στο σπίτι , κοιτώντας μια οθόνη που μας υπνωτίζει , λέγοντας μας πως θα ήταν η ζωή μας , αν τη ζούσαμε.

Bonus: Γκρουπ στο facebook για τη τηλεόραση εδώ

Τετάρτη 3 Νοεμβρίου 2010

Αναπληρωτές εκπαιδευτικοί αισθητικής αγωγής.

Το ακόλουθο κείμενο στάλθηκε σε διάφορες σελίδες σήμερα , με την ελπίδα πως ο κόσμος που δε γνωρίζει το καθεστώς εργασίας των αναπληρωτων εκπαιδευτικών αισθητικής αγωγής , να πληροφορηθεί για εμάς από τη σκοπιά ενός μη οργανωμένου κομματικά ή συνδικαλιστικά εκπαιδευτικού. Είναι ζήτημα αν θα το δημοσιεύσει έστω κι ένας , φαντάζομαι , οπότε , για να μη χαθούν αυτές οι σκέψεις τις αναπαράγω εδώ.


Επειδή βλέπω να γίνεται πολύ κουβέντα τελευταία για τους εκπαιδευτικούς , να ζητήσω κι εγώ να ακουστεί η δική μας πλευρά , όλων των αναπληρωτών αισθητικής αγωγής (Καλλιτεχνικών, Μουσικής, Θεατρικών Σπουδών και Δραματικής Τέχνης) , οι οποίοι προσλήφθηκαν φέτος στα Ολοήμερα Σχολεία με Ενιαίο Αναμορφωμένο Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης.

Οι προσλήψεις μας πραγματοποιήθηκαν στο πλαίσιο των Πράξεων «ΝΕΟ ΣΧΟΛΕΙΟ (Σχολείο 21ου αιώνα) – Η Μετάβαση: Πολιτισμός και Ένταξη ΕΚΟ στα Δημοτικά Σχολεία – Άξονας Προτεραιότητας 1», «ΝΕΟ ΣΧΟΛΕΙΟ (Σχολείο 21ου αιώνα) – Η Μετάβαση: Πολιτισμός και Ένταξη ΕΚΟ στα Δημοτικά Σχολεία – Άξονας Προτεραιότητας 2» και «ΝΕΟ ΣΧΟΛΕΙΟ (Σχολείο 21ου αιώνα) – Η Μετάβαση: Πολιτισμός και Ένταξη ΕΚΟ στα Δημοτικά Σχολεία – Άξονας Προτεραιότητας 3» του Ε.Π. «Εκπαίδευση και Διά Βίου Μάθηση» του ΕΣΠΑ με συγχρηματοδότηση από το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο και το ελληνικό δημόσιο.

Έχουμε λοιπόν προσληφθεί από αρχές Σεπτεμβρίου του τρέχοντος έτους και προς το παρόν δε γνωρίζουμε πόσο και πότε θα πληρωθούμε. Επίσης δεν έχουμε υπογράψει κάποια σύμβαση που να αφορά στην εργασία μας. Βρισκόμαστε σε μια ιδιότυπη ομηρία , καθώς από τη μία , οι περισσότεροι από εμάς δεν έχουμε πλέον τα οικονομικά μέσα για να μπορούμε να ζήσουμε , από την άλλη δε μας επιτρέπεται να εργαστούμε και κάπου αλλού , γιατί πολύ απλά κινδυνεύουμε να καταγγελθούμε , καθώς ο νόμος ορίζει ότι δε μπορούμε να κάνουμε π.χ. ιδιαίτερα μαθήματα ή να εργαστούμε σε κάποιο φροντιστήριο , ώστε να μπορέσουμε να επιβιώσουμε!

Ακόμη , οι χιλιάδες των αναπληρωτών που έχουν προσληφθεί φέτος , όπως και κάθε χρόνο, έχουν αναγκαστεί να μετακινηθούν σε πόλεις εκτός της μόνιμης κατοικίας τους και εν πάση περιπτώση , έχουν να συντηρήσουν τον εαυτό και τις οικογένειες τους. Οι λογαριασμοί και τα έξοδα τρέχουν , μα η νόμιμη πληρωμή μας καθυστερεί , ενώ η μόνιμη επωδός στα χείλη των υπευθύνων είναι πως κάτι τέτοιο συμβαίνει κάθε χρόνο. Άρα θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη η κατάσταση και τελικά , αποδεκτή;

Ο γραφών έχει ενοχλήσει πολλές φορές τα γραφεία της Πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης , τελευταία φορά σήμερα , 03/11/2010 , στα οποία υπηρετεί και λαμβάνει την απάντηση πως δεν υπάρχει ενημέρωση, από τους κατά τα άλλα ευγενέστατους υπαλλήλους , καθώς ο οδηγός για τον τρόπο που θα γίνουν οι πληρωμές δεν έχει φτάσει στα γραφεία τους ακόμη. Δε γνωρίζουν επίσης κάποιο τηλέφωνο στο οποίο μπορούμε να επικοινωνήσουμε με το ΕΣΠΑ.

Είμαστε κυριολεκτικά ένα σύνολο ανθρώπων που βαδίζει στα τυφλά , χωρίς εγγυήσεις και προοπτικές. Η φετινή μας προϋπηρεσία δεν πρόκειται να καταχωρηθεί στους πίνακες κατάταξης αναπληρωτών της Πρωτοβάθμιας , παρά μόνο στη περίπτωση που καταφέρουμε να πετύχουμε στον ΑΣΕΠ . Με δεδομένο ότι ακόμα και τώρα υπάρχουν διοριστέοι σε διάφορους κλάδους που δεν έχουν μονιμοποιηθεί , ενώ αυτό προβλεπόταν στη περίπτωση τους , είναι πολύ αμφίβολο κατά πόσον θα μπορέσουμε μελλοντικά να έχουμε κάποιο ρόλο ή θέση στη δημόσια εκπαίδευση.

Το πρόβλημα είναι ότι θέλουμε να έχουμε λόγο και ρόλο στην δημόσια εκπαίδευση της χώρας μας , και φυσικά θέλουμε να προχωρήσει η Ελλάδα μπροστά στο τομέα της δημόσιας δωρεάν εκπαίδευσης , μα σε λίγο θα απομείνουμε χωρίς κίνητρα. Και αυτό γιατί οι εκπαιδευτικοί είναι άνθρωποι όπως όλοι οι υπόλοιποι , που θέλουν να μπορούν να έχουν το αυτονόητο δικαίωμα να προγραμματίσουν τη ζωή τους , στο μέτρο του δυνατού , εντάσσοντας την στο πλαίσιο της εργασίας τους.

Δε νομίζω πως ζητάμε πολλά.

Με τιμή ,

Σάββας Παυλίδης , Μουσικός