Τα μυστήρια.

Όλοι μας κάποια στιγμή στη ζωή έχουμε βιώσει ή αισθανθεί κάτι το διαφορετικό , κάτι το περίεργο κάτι το ανεξήγητο. Είναι σαν ένα παραμύθι , ένα όνειρο ή έναν εφιάλτη το γεγονός αυτό καθεαυτό. Η μυρωδιά του μυστηρίου λοιπόν ανακατεμένη με τη μυρωδιά του φόβου...

Πόσες φορές είχαμε ένα dejavu; Ένα όνειρο που το θεωρήσαμε σημαδιακό ή ακόμη και προφητικό; Πόσες φορές δεν είδαμε στο δρόμο κάποιον που μας φαίνεται τόσο γνωστός, κι ας μη τον γνωρίζουμε; Πόσες βραδιές δε μπορούσαμε να κοιμηθούμε λες και κάτι μας έτρωγε , κάτι μας συνέβαινε, σαν να περιμέναμε κάτι να συμβεί; Κι ακόμα , πόσες φορές δε πιστέψαμε πως κάτι περίεργο συνέβη , τώρα δα , σε εμάς , κάτι το μυστήριο;

Ο προβληματισμός μου ήταν πάντα όχι το πως θα προσεγγίσω το "μυστήριο" αυτό καθεαυτό , αλλά αν θα πρέπει να ενδώσω στη γοητεία του και σε ποιο επίπεδο θα πρέπει να το εκλάβω σαν μια αλήθεια που αγνοούσα. Σαν μια υποκειμενική αυτοέκφραση ή σαν μια υπερφυσική αποκάλυψη . Ξέρω , υπάρχουν πολλοί τρόποι να εξηγήσουμε όλα αυτά , καθώς κι ένα κάρο ακόμα από παρόμοια φαινόμενα με επιστημονικό τρόπο. Μια κοπέλα κάποτε μου είχε πει πως διαβάζει το μυαλό μου. Προφανώς απογοητεύτηκε από αυτά που διάβασε για την ίδια...

Οι πηγές αυτών των φαινομένων είναι επίσης που θα πρέπει να κατανοήσουμε ώστε να βρούμε μια άκρη στο όλο θέμα. Ποιά είναι η άποψη σας καταρχήν;

Συνεχίζεται...