Παρασκευή 21 Μαΐου 2010

19 Μαΐου και θέμα πανελληνίων.


Αλήθεια γνωρίζετε τι επέτειο έχουμε στις 19 Μαΐου κάθε χρόνο; Την επέτειο Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού από το τουρκικό κεμαλικό καθεστώς. Με πανομοιότυπες μεθόδους όπως και στη περίπτωση της γενοκτονίας των Αρμενίων , συστηματικά και μεθοδευμένα αφανίστηκε ένα μεγάλο κομμάτι του ελληνισμού. 353.000 νεκροί , άντρες , γυναίκες , παιδιά , χωρίς καμία διάκριση έπεσαν σαν στάχυα από το δρεπάνι των ορδών του Τοπάλ Οσμάν. Φυλακισμένοι Τούρκοι απελευθερώθηκαν και χρησιμοποιήθηκαν από το στρατό της Τουρκίας σε ένα έγκλημα κατά της ανθρωπότητας. Συντονισμένα και άριστα σχεδιασμένα , με την αρωγή ή έστω τη σιωπηρή συγκατάθεση των μεγάλων δυνάμεων της εποχής , δολοφονήθηκαν , βιάστηκαν , κάηκαν , βασανίστηκαν και εν τέλει εξολοθρεύτηκαν 353.00 αθώοι άνθρωποι , άνθρωποι οι οποίοι ως τότε ζούσαν απόλυτα ειρηνικά με τους Τούρκους γείτονες τους σε ένα πολυπολιτισμικό περιβάλλον , γαλήνης , ησυχίας και ευδαιμονίας. Το έγκλημα αυτό , η γενοκτονία αυτή δεν έχει μέχρι σήμερα αναγνωριστεί από το επίσημο τουρκικό κράτος, το οποίο πράττει το ίδιο και για τη περίπτωση των Αρμενίων.

Είναι λοιπόν τουλάχιστον άστοχο και άκομψο , να επιλέγεται την ημέρα μνήμης αυτή , κατά την οποία οι απανταχού Έλληνες θυμόμαστε τα γεγονότα που σημάδεψαν τρεις και πλέον γενιές Ποντίων , κείμενο ως θέμα γραπτών πανελληνίων εξετάσεων με την ονομασία "Το σπίτι του Κεμάλ (το όνομα Κεμάλ αναφέρεται στον ηγέτη της Τουρκίας εκείνης της περιόδου , χάρις στον οποίο συνετελέσθη ένας τόσο ανελέητος αγώνας εξόντωσης κατά των Ελλήνων του Πόντου) και το οποίο με πολύ ανθρώπινο και αληθινό τρόπο μιλούσε για το πόνο μια Τουρκοπούλας, η οποία είχε αναγκαστεί κατά την ανταλλαγή πληθυσμών, να εγκαταλείψει το σπίτι της. Σεβαστό και θεμιτό να προβάλλεται μια ιστορία για την αντίπερα μας όχθη . Δε παραγνωρίζω την υπέροχη προσπάθεια εξάλειψης της μισαλλοδοξίας από τα μυαλά των μαθητών μας. Μόνο που κάποιες επέτειοι και δη κάποιες θλιβερές επέτειοι , κάποια σύμβολα της πατρίδας μας, θα πρέπει να θεωρούνται ιερά και να τιμούνται με ανάλογο τρόπο , χωρίς αναφορές σε ονόματα Τούρκων σφαγέων του ελληνικού λαού και προσπάθειες αποπροσανατολισμού από τη σημασία της ημέρας...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου